tag:blogger.com,1999:blog-25692211446649979242024-03-06T06:06:21.529+05:30പാലാ ശ്രീനിവാസന്റെ മായാമയൂരംപാലാ ശ്രീനിവാസന്http://www.blogger.com/profile/01460387163678033477noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-2569221144664997924.post-41304404877450193782009-10-18T15:18:00.004+05:302009-10-18T15:45:40.091+05:30പ്രകാശന്റെ വീട്<span style="font-size:130%;"></span><br /><p><span style="font-size:130%;"> അന്നത്തേ ഉല്ലാസനടപ്പ്തുടങ്ങാന് താമസിച്ചു </span></p><p><span style="font-size:130%;">അതുകൊണ്ടു പട്ടാളം കുന്നിലേക്കു പോണോ എന്ന് ഞാന് ഒന്നു സംശയിച്ചു </span></p><p><span style="font-size:130%;">എന്നാലും പട്ടാളം കുന്നിലെ കരിമ്പാറയില് കയറി ഇരിക്കാന് </span></p><p><span style="font-size:130%;">വല്ലാത്തഒരു ടെംപ്റ്റേഷന് തോന്നിയതുകൊണ്ട് അങ്ങോട്ടുതന്നേ നടന്നു </span></p><p><span style="font-size:130%;">വഴിയില് ഇരുട്ട് വീണുതുടങ്ങുന്നു </span></p><p><span style="font-size:130%;">പാറയില് മഴ ദിവസങ്ങളായതുകൊണ്ട് പായല് പിടിച്ചുതുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഞാന് സൂക്ഷിച്ച് പാറപ്പുറത്തുകയറി </span></p><p><span style="font-size:130%;">സ്ഥിരമായി ഇരിക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് ഇരുന്നു</span></p><p><span style="font-size:130%;"></span> </p><p><span style="font-size:130%;">അങ്ങകലെ ചുവന്ന വെളിച്ചം </span></p><p><span style="font-size:130%;">സൂര്യന് കടലില് മുങ്ങിമറയുകയാകും </span></p><p><span style="font-size:130%;">പണ്ട് രണ്ടാം ക്ലാസില് സാര് ചോദിച്ചപ്പോള് ചേട്ടന് പറഞ്ഞതുപോലെ </span></p><p><span style="font-size:130%;">സൂര്യന് അമേരിക്കക്ക് പോവുന്ന വഴിയാകും </span></p><p><span style="font-size:130%;">ചുവപ്പുനിറം മേഘശകലങ്ങള്ക്കു നല്കുന്ന വര്ണ്ണ ശോഭ കണ്ടപ്പോള് </span></p><p><span style="font-size:130%;">അതില് നിന്നും കണ്ണുമാറ്റാന് സാധിച്ചില്ല </span></p><p><span style="font-size:130%;">പതുക്കെപ്പതുക്കെ ആ ചുവപ്പുനിറം മായുന്നതും ഇരുളു പരക്കുന്നതും ഞാന് ശ്രദ്ധിച്ചില്ല </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഒരു ചെറു കാറ്റുകൂടി അടിച്ചപ്പോള് നല്ല സുഖം </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഞാന് ആ പാറപ്പുറത്ത് മലര്ന്നു കിടന്നു।</span></p><p><span style="font-size:130%;"></span> </p><p><span style="font-size:130%;">ആകാശത്ത് നക്ഷത്രങ്ങള് തെളിയുന്നു </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഇതില് ഏതില് നിന്നായിരിക്കും എന്റെ മകന് പ്രകാശന് വന്നത്? </span></p><p><span style="font-size:130%;">എനിക്ക് എന്നെങ്കിലും ആ നക്ഷത്രത്തില് എത്താന് പറ്റുമോ?</span></p><p><span style="font-size:130%;"> ചക്രവാളത്തിനുമപ്പുറത്തുള്ള ജീവിതത്തേപ്പറ്റി മനുഷ്യനെന്തറിയാം?</span></p><p><span style="font-size:130%;"></span> </p><p><span style="font-size:130%;"> ചിന്തിക്കും തോറും ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഞാന് അതുതന്നേ ആലോചിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ്, </span></p><p><span style="font-size:130%;">ആ ശബ്ദം എന്റെ ചെവിയില് പതുക്കെ മുഴങ്ങിയത് </span></p><p><span style="font-size:130%;">“what ails john winter...?</span></p><p><span style="font-size:130%;">പ്രകാശന്റെ ശബ്ദം </span></p><p><span style="font-size:130%;">എന്റെ മനസ്സിലെ ചിന്തകള് അവന് എത്രപെട്ടെന്നാണു മനസിലാക്കുന്നത് </span></p><p><span style="font-size:130%;">അത്ഭുതമായിരിക്കുന്നു </span></p><p><span style="font-size:130%;">“ഇന്ന് അഛന് ഒരുപാടുമുകളിലാണല്ലോ കയറിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നത് .”</span></p><p><span style="font-size:130%;">പ്രകാശന്റെ മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി </span></p><p><span style="font-size:130%;"><span class=""></span></span> </p><p><span style="font-size:130%;">ഞാന് ആകാശത്തേക്ക് വിരല്ചൂണ്ടി </span></p><p><span style="font-size:130%;">“മോനേ ഞാന് </span><span style="font-size:130%;">ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു </span></p><p><span style="font-size:130%;"><span class=""> ആ കാണുന്ന </span>ആകാശഗംഗയിലെ ഒരു ചെറുകണികയായ ഭൂമിയില് </span></p><p><span style="font-size:130%;">ജീവിക്കുന്ന ഞങ്ങള്ക്ക് പ്രപഞ്ചത്തേപ്പറ്റി ഒന്നുമറിയില്ലല്ലോ </span><span style="font-size:130%;">എന്ന് .” </span></p><p><span style="font-size:130%;"></span> </p><p><span style="font-size:130%;">“ അതുമാത്രമല്ലല്ലോ, എന്റെ വീട്ടില് വരാന് പറ്റാത്തതില് വിഷമവും തോന്നിയല്ലേ ?” പ്രകാശനില് നിന്നും ഒന്നും മറയ്ക്കാനാവില്ല എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി </span></p><p><span style="font-size:130%;">“ അഛാമനുഷ്യന് ആണ് പ്രപഞ്ചത്തിലെ നായകന് എന്നും </span></p><p><span style="font-size:130%;">അവരാണു ജീവന്റെ ഏറ്റവും വികസിതരൂപമെന്നും ആണ് </span></p><p><span style="font-size:130%;">നിങ്ങളുടെ ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരുടെ ഭാവം </span></p><p><span style="font-size:130%;">അതാണീ ലോകത്തുവന്നപ്പോള് ഞാന് കണ്ടതില് വച്ച് ഏറ്റവും വലിയ തമാശ .”</span></p><p><span style="font-size:130%;">പ്രകാശന്റെ മുഖത്ത് പരിഹാസ ചിരി </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഞാന് എതിര്ത്തില്ല </span></p><p><span style="font-size:130%;">മനുഷ്യശാസ്ത്രത്തിന്റെ പരിമിതിയില് എനിക്കും സംശയമുണ്ടായിരുന്നില്ല </span></p><p><span style="font-size:130%;">“പ്രകാശാ നിന്റെ നക്ഷത്രം ഭൂമിയില് നിന്നും എത്രയകലെയാ </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഞാന് അതുതന്നെയാ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നേ .” </span></p><p><span style="font-size:130%;">“അഛാ എല്ലാം ആപേക്ഷികമാണെന്ന് സ്കൂളില് പഠിച്ചിട്ടില്ലേ ?</span></p><p><span style="font-size:130%;">ഈ പ്രപഞ്ചത്തേ ആകെ നോക്കിയാല് ഞാന് ഭൂമിയുടെ തൊട്ടടുത്താ </span></p><p><span style="font-size:130%;">നിങ്ങളുടെ ഭാഷയില് പറഞ്ഞാന് വിളിച്ചാല് കേള്ക്കുന്ന ദൂരത്ത് .”</span></p><p><span style="font-size:130%;"><span class=""></span></span> </p><p><span style="font-size:130%;">ആലോചിച്ചപ്പോള് എനിക്കും അത് ശരിയാണെന്നു മനസ്സിലായി </span></p><p><span style="font-size:130%;">അതല്ലേ പ്രകാശന് ഇടക്കിടെ വീട്ടില് പോയി വരുന്നത് </span></p><p><span style="font-size:130%;">“അഛാ നിങ്ങള് ഉറുമ്പിനു കൊടുക്കുന്ന പ്രധാന്യം പോലും മനുഷ്യനു പ്രപഞ്ചത്തിലില്ല </span></p><p><span style="font-size:130%;">നൂറോ നൂറ്റി ഇരുപതോ ഭൂവര്ഷമല്ലേ നിസ്സാരരായ മനുഷ്യനുള്ളൂ </span></p><p><span style="font-size:130%;">യഥാര്ത്ഥത്തില് അത് ഭഗവല്ഗീതയില് പറയുന്ന മായ മാത്രം </span></p><p><span style="font-size:130%;">നിങ്ങളുടെ ഭാഷയില് വിശദീകരിച്ചാല് </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഉറക്കത്തില് കാണുന്ന ഒരു സ്വപ്നം, യഥാര്ത്ഥത്തില് ഇല്ലാത്തത്, </span></p><p><span style="font-size:130%;">അതുവച്ചുകൊണ്ട് പ്രപഞ്ചത്തേ പഠിക്കാന് നോക്കരുത് .”</span></p><p><span style="font-size:130%;"></span> </p><p><span style="font-size:130%;">“അപ്പോള് ഇതൊരിക്കലും മനുഷ്യനു മനസിലാകാത്തതെന്തേ ?”</span></p><p><span style="font-size:130%;">എനിക്ക് ചോദിക്കാതിരിക്കാന് സാധിച്ചില്ല </span></p><p><span style="font-size:130%;">പ്രകാശന് ചിരിച്ചൂ </span></p><p><span style="font-size:130%;">“അഛാ അത് ഒരിക്കല് നിങ്ങള്ക്കു മനസിലാകും, </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഈ ഉറക്കത്തില് നിന്നും ഉണരുമ്പോള്,</span></p><p><span style="font-size:130%;">ആ ഉണരലിനു നിങ്ങളുടെ ലോകത്ത് മരണമെന്നാണു പറയുക.” </span></p><p><span style="font-size:130%;"></span> </p><p><span style="font-size:130%;">അവന് പറയുന്നതെന്താണെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി </span></p><p><span style="font-size:130%;">അത് ശരിയാണോ എന്നറിയാല് മാര്ഗമില്ലാത്തതിനാല് മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല </span></p><p><span style="font-size:130%;">പ്രകാശന് കുറച്ചുസമയം പുഞ്ചിരിയോടെ എന്നേത്തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു വലിയകാര്യങ്ങള് മനസിലാക്കാന് ബുദ്ധിമുട്ടുന്ന അഛനോടു മകനുള്ള സ്നേഹവാല്സല്യങ്ങള് </span></p><p><span style="font-size:130%;">അ മുഖത്തുണ്ടെന്നെനിക്കു തോന്നി </span></p><p><span style="font-size:130%;">“അഛനു എന്റെ ലോകമല്ലേകാണേണ്ടത് അതാ അങ്ങോട്ടുനോക്കൂ ।” </span></p><p><span style="font-size:130%;">പ്രകാശന് ദൂരേക്ക് വിരല്ചൂണ്ടി </span></p><p><span style="font-size:130%;">“നിങ്ങളുടെ ഇപ്പോഴത്തേ ധ്രുവനക്ഷത്രത്തിലാണെന്റെ ലോകം.” </span></p><p><span style="font-size:130%;">“അതെന്നാടാ ഇന്നലത്തേ ധ്രുവനക്ഷത്രം തന്നെയല്ലേ ഇന്നത്തേയും ധ്രുവനക്ഷത്രം?”</span></p><p><span style="font-size:130%;"> എനിക്ക് ചോദിക്കാതിരിക്കാന് പറ്റിയില്ല </span></p><p><span style="font-size:130%;">പ്രകാശന് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു </span></p><p><span style="font-size:130%;">“എന്റെ അഛാ, എന്നേ ഇങ്ങിനെ ചിരിപ്പിക്കാതെ,</span></p><p><span style="font-size:130%;"> ഭൂമിയിലെ അളവുവെച്ച് പ്രപഞ്ചത്തേ അളക്കരുതെന്ന് ഞാന് പറഞ്ഞതല്ലേ ഉള്ളൂ.” </span></p><p><span style="font-size:130%;"></span> </p><p><span style="font-size:130%;">“എടാ അങ്ങിനെ പറയാതെ, </span></p><p><span style="font-size:130%;">സപ്തര്ഷികള്ക്കു നടുവില് കൂടുതല് പ്രകാശത്തോടെ ധ്രുവനക്ഷത്രം </span></p><p><span style="font-size:130%;">എല്ലാക്കാലവും ഉണ്ടായിരുന്നു </span></p><p><span style="font-size:130%;">മറ്റുനക്ഷത്രങ്ങളെല്ലാം ചലിക്കും </span></p><p><span style="font-size:130%;">എന്നാല് ധ്രുവനക്ഷത്രം എന്നും ഒരേ സ്ഥാനത്ത് അനക്കമില്ലാതെ നില്ക്കും </span></p><p><span style="font-size:130%;">പിന്നെ എങ്ങിനെയാടാ പഴയധ്രുവനും പുതിയ ധ്രുവനും ഉണ്ടാകുന്നത് ?”</span></p><p><span style="font-size:130%;">ഞാന് അക്കാര്യത്തില് വിട്ടുവീഴ്ച്ചക്ക് തയാറായിരുന്നില്ല </span></p><p><span style="font-size:130%;"> പ്രകാശന്റെ മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഒരു കൊച്ചുകുട്ടിയേ നോക്കുമ്പോലെ അവന് എന്നേ നോക്കി </span></p><p><span style="font-size:130%;">“അഛാ അതിന്റെ ഉത്തരം നിങ്ങളുടെ ഫിസിക്സ് പുസ്തകത്തില് തന്നെയുണ്ടല്ലോ </span></p><p><span style="font-size:130%;">കാണാതെ പഠിച്ചാല് പോരാ മനസിലാക്കിപഠിക്കണം കേട്ടോ </span></p><p><span style="font-size:130%;">എല്ലാം ആപേക്ഷികമാണെന്ന് പഠിച്ചിട്ടില്ലേ </span></p><p><span style="font-size:130%;">സൂര്യനും ഗ്രഹങ്ങളും മറ്റു നക്ഷത്രങ്ങളുമെല്ലാം</span></p><p><span style="font-size:130%;">കിഴക്കുദിച്ച് പടിഞ്ഞാറസ്തമിക്കുന്നതായി നിങ്ങള്ക്കുതോന്നുന്നത് </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഭുമിയുടെ തിരിച്ചുള്ള ചലനം കൊണ്ടാണ്, </span><span style="font-size:130%;">അതറിയാന് മേലേ?”</span></p><p><span style="font-size:130%;">“അതൊക്കെ എനിക്കറിയാമെടാ,</span></p><p><span style="font-size:130%;"> അപ്പോള് പിന്നെ ഈ ധ്രുവനക്ഷത്രം മാത്രം കറങ്ങാത്തതെന്താടാ?” എനിക്ക് സംശയമായി </span></p><p><span style="font-size:130%;">“കൊള്ളാം, പരീക്ഷയൊക്കെ പാസായിട്ടും കുട്ടി ഒന്നും പഠിച്ചിട്ടില്ലാ അല്ലേ?” </span></p><p><span style="font-size:130%;">പ്രകാശന് എന്നേ കളിയാക്കി ചിരിച്ചു </span></p><p><span style="font-size:130%;"></span> </p><p><span style="font-size:130%;">“അഛാ നിങ്ങളുടെ ഭൂമിയുടെ സാങ്കല്പ്പിക അച്ചുതണ്ട് </span></p><p><span style="font-size:130%;">നേരേ വടക്കോട്ട് നീട്ടിയാല് ധ്രുവനക്ഷത്രത്തില് ചെന്ന് മുട്ടും </span></p><p><span style="font-size:130%;">അതുകൊണ്ടാണു ഭൂമിയില് നിന്നും നോക്കുമ്പോള് ധ്രുവനക്ഷത്രം </span></p><p><span style="font-size:130%;">ആപേക്ഷികമായി ചലിക്കുന്നില്ലാ എന്ന് തോന്നുന്നത് കേട്ടോ </span></p><p><span style="font-size:130%;">പിന്നെ ഒരു കാര്യം കൂടിയുണ്ട് </span></p><p><span style="font-size:130%;">നിങ്ങളുടെ ഈ ഭൂമിയുടെ ഈ സാങ്കല്പ്പിക അച്ചുതണ്ട് എക്കാലവും ഒരേപോലെയല്ല ചെറിയമാറ്റം വന്നുകൊണ്ടിരിക്കും </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഒരു കണക്കായി പറഞ്ഞാല് 72 വര്ഷം കൊണ്ട് ഒരു ഡിഗ്രി എന്ന അളവില് ” </span></p><p><span style="font-size:130%;">“അങ്ങിനെയാണെങ്കില് നീ പറഞ്ഞത് മനസ്സിലായി,</span></p><p><span style="font-size:130%;"> ഭൂമി ചെരിയും തോറും പഴയ ധ്രുവന് മാറി പുതിയ ധ്രുവന് വരും അല്ലേ </span></p><p><span style="font-size:130%;">അപ്പോപ്പിന്നെ ധ്രുവനക്ഷത്രം ഇല്ലാത്തകാലവും ഉണ്ടാകാം അല്ലേ ?”</span></p><p><span style="font-size:130%;">“തീര്ച്ചയായും, എങ്കിലും മനുഷ്യന് അല്പായുസ്സായതിനാല് </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഇതൊന്നും അനുഭവത്തില് വരുന്നില്ലാ എന്നുമാത്രം ।” </span></p><p><span style="font-size:130%;"></span> </p><p><span style="font-size:130%;">ദൂരെ മഴയിരയ്ക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടപ്പോളാണു ഞാന് കുടയെടുത്തില്ലല്ലോ എന്നോര്ത്തത് </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഭഗവാനേ ഞാന് ഇനി എന്തുചെയ്യും ?</span></p><p><span style="font-size:130%;">എന്റെ പരിഭ്രമം കണ്ടപ്പോള് പ്രകാശനു ചിരിയാണു വന്നത് </span></p><p><span style="font-size:130%;">“അഛന് പേടിക്കാതെ, ഞാനല്ലേ ഉള്ളത്, പതുക്കെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നോളൂ,</span></p><p><span style="font-size:130%;"> ഒരു വിദ്യ ഞാന് ചെയ്തേക്കാം, എങ്കില് ശരി പിന്നെക്കാണാം।” </span></p><p><span style="font-size:130%;">പിന്നെ പ്രകാശനെ ഞാന് കണ്ടില്ല, അങ്ങകലെയുള്ള നക്ഷത്രത്തിലേക്കവന് പോയി </span></p><p><span style="font-size:130%;">മഴ ആര്ത്തിരമ്പിവന്നു </span></p><p><span style="font-size:130%;">തുള്ളിക്കൊരുകുടമായി വീണ മഴത്തുള്ളികള് </span></p><p><span style="font-size:130%;">എനിക്ക് ചുറ്റും ഒരു വലിയ വൃത്തത്തില് മാത്രം വീഴുന്നില്ല </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഞാന് പതുക്കെ വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴിയേ നടന്നു </span></p><p><span style="font-size:130%;">എന്നേ അത്ഭ്തപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് ആവൃത്തം എന്നേ പിന്തുടര്ന്നു। </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഞാന് പകച്ചുപോയി പ്രകാശന് പറഞ്ഞവിദ്യ യാണതെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി </span></p><p><span style="font-size:130%;">മനുഷ്യനു അസാധ്യമായ എന്തെല്ലാം കാര്യങ്ങള് ആത്മാക്കള്ക്ക് സാധിക്കും? </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഇരുട്ടില് ഞാന് ഗേറ്റു തുറക്കുന്നതുകണ്ടപ്പോള് </span></p><p><span style="font-size:130%;">ശ്രീജ ഓടിപ്പോയി ഒരു തോര്ത്ത് എടുത്തുകൊണ്ടുവന്നു । </span></p><p><span style="font-size:130%;">“വേഗം തോര്ത്ത്, ഒരു കുടയെടുത്തിരുന്നെങ്കില് ഇങ്ങിനെ നനയണോ?”</span></p><p><span style="font-size:130%;"> എന്നും പറഞ്ഞ് വന്നതും നനയാത്തെ മഴയത്തുനിന്നും കയറിവന്ന എന്നേ ഞെട്ടി അവിശ്വസനീയതയോടെനോക്കി </span></p><p><span style="font-size:130%;">പ്രകാശന് മഴയേ തടഞ്ഞുനിര്ത്തി എന്നേ നനയ്ക്കാതെ വീട്ടില് എത്തിച്ചു എന്നു </span></p><p><span style="font-size:130%;">പറഞ്ഞാല് ആരെങ്കിലും വിശ്വസിക്കുമോ? </span></p><p><span style="font-size:130%;"> അതുകൊണ്ട് ഞാന് പഴയ കുഞ്ഞായന് കഥകളിലേ വിദ്യ പ്രയോഗിച്ചു </span></p><p><span style="font-size:130%;">“ശ്രീജേ, ഈ കുടയൊക്കെ എന്നാ ഉണ്ടായത്? വളരെ അടുത്തകാലത്ത്,</span></p><p><span style="font-size:130%;"> അതിനുമുന്പും മഴയുണ്ടായിരുന്നു </span></p><p><span style="font-size:130%;">അന്നു മനുഷ്യന് ചെയ്തിരുന്നത് എന്താണന്നറിയാമോ ? </span></p><p><span style="font-size:130%;">അവര് മഴയേ പഠിച്ചു</span></p><p><span style="font-size:130%;"> മഴ കട്ടയായല്ല തുള്ളിയായാ വീഴുക </span></p><p><span style="font-size:130%;">അത് നോക്കും, വലത്തുകൂടി മഴത്തുള്ളിവന്നാല് ഇടത്തോട്ട് ചാടി മാറും </span></p><p><span style="font-size:130%;">അപ്പോ ആ മഴത്തുള്ളിനമ്മുടെ മേത്തുവീഴാതെ പോകും </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഇടത്തുകൂടി വന്നാല് വലത്തോട്ട് ചാടിമാറണം </span></p><p><span style="font-size:130%;">അങ്ങിനെ പോന്നാല് ഒരു തുള്ളിപോലും ദേഹത്തുവീഴുകേല </span></p><p><span style="font-size:130%;">വെറുതേ കുടചുമക്കുകയും വേണ്ട।” </span></p><p><span style="font-size:130%;">“അഛന് തുളുനാട്ടില് പോയി പഠിച്ചതായിരിക്കും അല്ലേ ഈ വിദ്യ?” </span></p><p><span style="font-size:130%;">ശ്രീക്കുട്ടിക്ക് അത് കേട്ടപ്പോഴേ പുളുവാണന്ന് മനസിലായി, അവള് ചിരിക്കാന് തുടങ്ങി। </span></p><p><span style="font-size:130%;">“പ്രകാശന് വന്നൂ അല്ലേ?” വിഷ്ണു പതുക്കെ ചോദിച്ചു </span></p><p><span style="font-size:130%;">ഞാന് സമ്മതസൂചകമായി തലകുലുക്കി </span></p><p><span style="font-size:130%;">മറ്റാരോടും ഞാന് ഒന്നും വിശദീകരിച്ചില്ല </span></p><p><span style="font-size:130%;">വിശദീകരിച്ചിട്ട് പ്രയോജനമില്ലല്ലോ </span></p><p><span style="font-size:130%;">വിഷ്ണു മാത്രമല്ലേ പ്രകാശനെ അംഗീകരിക്കൂ॥! </span></p><p><span style="font-size:130%;"></span> </p><p><span style="font-size:130%;"></span> </p><p><span style="font-size:130%;"></span> </p><p><span style="font-size:130%;"></span> </p>പാലാ ശ്രീനിവാസന്http://www.blogger.com/profile/01460387163678033477noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2569221144664997924.post-41750067821518630682007-11-25T17:17:00.000+05:302007-11-25T17:42:29.840+05:30സ്വപ്ന സാഫല്യം<span style="font-size:130%;">മഴപെയ്തു തോര്ന്ന സന്ധ്യകള് </span><br /><span style="font-size:130%;">എനിക്ക് ഏറ്റവും പ്രീയപ്പെട്ടവയാണ്. </span><br /><span style="font-size:130%;">പട്ടാളം കുന്നിലെ പാറപ്പുറത്ത് ആ ദിവസങ്ങളില് </span><br /><span style="font-size:130%;">വളരെ ഇരുട്ടുന്നതുവരെ ഞാന് ഇരിക്കാറുണ്ട് .</span><br /><span style="font-size:130%;">അന്നും പതിവുപോലെ ഞാന് കണ്ണടച്ച് ഏതോ മൂളിപ്പാട്ടും പാടി </span><br /><span style="font-size:130%;">ആ സുഖത്തില് ലയിച്ച് ഇരുന്നു.</span><br /><span style="font-size:130%;">ആരോ അടുത്തു വന്നതുപോലെ.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞുനോക്കി, ആരേയും കാണാനില്ല. എനിക്കറിയാം ഇതവനാണ്, പ്രകാശന്! നക്ഷത്രലോകത്തുനിന്നുള്ള എന്റെ മകന് പ്രകാശന്!</span><br /><span style="font-size:130%;">ഒരു ചിരി</span><br /><span style="font-size:130%;">“ഹലോ ഞാന് ഇവിടെ ഉണ്ട് .”</span><br /><span style="font-size:130%;"> അവന് എന്റെ ഇടത്തുവശത്ത് നില്ക്കുന്നു.</span><br /><span style="font-size:130%;">“ഹലോ പ്രകാശ് , ഞാന് അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.</span><br /><span style="font-size:130%;">അവന് അല്പം പുറകോട്ടുമാറി.</span><br /><span style="font-size:130%;">“ അഛാ ഞാന് പ്രകാശാണന്നാരുപറഞ്ഞു?”</span><br /><span style="font-size:130%;"> എനിക്ക് ചിരി വന്നു. ഇവന്റെ വികൃതി അല്പ്പം കൂടുന്നുണ്ട് .</span><br /><span style="font-size:130%;">അവനും ചിരി വരുന്നുണ്ട്.</span><br /><span style="font-size:130%;">“അഛാ ഞാന് ഒരു ക്ലൂ തരാം അതുകേട്ടിട്ട് പറ.”</span><br /><span style="font-size:130%;">“ശരി ആകട്ടേ!” ഞാന് പാറപ്പുറത്ത് ഇരുന്നു </span><br /><span style="font-size:130%;"> അവന് പതുക്കെ പാടാന് തുടങ്ങി.</span><br /><span style="font-size:130%;">“ the lilly white doe ,</span><br /><span style="font-size:130%;"> loard ronald has brought,</span><br /><span style="font-size:130%;"> lept from where she lay</span><span style="font-size:130%;"> and </span><br /><span style="font-size:130%;"> followed her all the way!”</span><br /><span style="font-size:130%;">ഈ വരികള്,ഞാന് എവിടെയോ കേട്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ !!</span><br /><span style="font-size:130%;">അതേ lady clare! അതിലേ വരികള് !! </span><br /><span style="font-size:130%;">അവന് എന്നേനോക്കി ചിരിക്കുന്നു.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് ആകെ കണ്ഫ്യൂഷനിലായി. സാധാരണ പ്രകാശന് പാടാറുള്ളത് winter duskലെ വരികളല്ലേ? ഇന്നെന്താ ഒരു മാറ്റം? </span><br /><span style="font-size:130%;">“അഛാ ഇത് ഞാനാ വിഷ്ണു, </span><br /><span style="font-size:130%;">വീട്ടില് നിന്നും അഛന്റെ പുറകേ വന്ന ആട്ടിന്കുട്ടി!!”</span><br /><span style="font-size:130%;">അവന് പൊട്ടിപ്പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് പകച്ചുനില്ക്കുന്നതുകണ്ട് അവനു തമാശ.</span><br /><span style="font-size:130%;">“സംശയം ഉണ്ടെങ്കില് തൊട്ടുനോക്ക് .” അവന് കൈ നീട്ടി </span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് ആ കൈയില് തൊട്ടുനോക്കി.</span><br /><span style="font-size:130%;">എന്റെ കൈ അവന്റെ ശരീരത്തിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നില്ല. അപ്പോള് ഇതു പ്രകാശനല്ല! എന്റെ മകന് വിഷ്ണുവാണ്.</span><br /><span style="font-size:130%;">എനിക്ക് ഒരു ചമ്മല് തോന്നി.</span><br /><span style="font-size:130%;">മക്കളേ തിരിച്ചറിയാന് പറ്റാത്ത ഒരുപാവം അഛന്റെ ചമ്മല്.</span><br /><span style="font-size:130%;">“നീ എന്നാ ഇന്ന് പതിവില്ലാതെ എന്റെ പുറകേ കൂടിയത് ?”</span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് ചമ്മല് മറക്കാന് ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.</span><br /><span style="font-size:130%;">“അതെന്നാ ഈ ഉല്ലാസനടപ്പു നടത്താനും </span><br /><span style="font-size:130%;">പതിനെട്ട് വയസ്സുകഴിയണോ ?”</span><br /><span style="font-size:130%;">അവന് ചിരിച്ചുകൊണ്ടാണു ചോദിച്ചതെങ്കിലും ബൈക്ക് ഓടിക്കാന് കൊടുക്കാത്തതിന്റെ പരിഭവമാണതെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഞാന് മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ പാറപ്പുറത്ത് ഇരുന്നു. വിഷ്ണുവും എന്റെ അടുത്ത് ഇരുന്നു.</span><br /><span style="font-size:130%;">“എനിക്ക് അവനെ ഒന്നു കാണണം, ഈ പാറപ്പുറത്ത് വച്ച് നിങ്ങളുതമ്മില് കാണാറുണ്ടെന്നല്ലേ അഛന് മായാമയൂരത്തില് എഴുതിയിരിക്കുന്നത് . അതാ ഞാന് പുറകേ വച്ചുപിടിച്ചത് .”</span><br /><span style="font-size:130%;">വിഷ്ണു അവന്റെ ഉദ്ദേശം വ്യക്തമാക്കി.</span><br /><span style="font-size:130%;">എനിക്ക് സങ്കടം തോന്നി.പാവം കുട്ടി!</span><br /><span style="font-size:130%;">പ്രകാശനെ മറ്റാര്ക്കും കാണാന് പറ്റില്ല എന്നത് ഇവന് ചിന്തിച്ചില്ലല്ലോ, ഇവനെ ഞാന് എങ്ങിനെ സമാധാനിപ്പിക്കും! “അവന് ഇന്ന് വരുമോ?” വിഷ്ണു ചോദിച്ചപ്പോള് ഞാന് കൂടുതല് വിഷമത്തിലായി.</span><br /><span style="font-size:130%;">പ്രകാശനെ ഞാന് കാണുന്നത് വല്ലപ്പോഴും മാത്രമല്ലേ, എപ്പോള് വേണമെങ്കിലും വിളിക്കാന് അവനു മൊബൈല് നമ്പര് ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">നാഥാ നീ വരും കാലൊച്ച കേള്ക്കുവാന് </span><br /><span style="font-size:130%;">കാതോര്ത്തു ഞാനിരുന്നു....................</span><br /><span style="font-size:130%;"> വിഷ്ണു ഉച്ചത്തില് പാടാന് തുടങ്ങി.</span><br /><span style="font-size:130%;">“ഒന്നു നിര്ത്തടാ,” എനിക്ക് അസഹ്യത തോന്നി.</span><br /><span style="font-size:130%;">“അഛാ ഇതൊരു മന്ത്രമാ! </span><br /><span style="font-size:130%;">അഛന്റെ കുഞ്ഞൂഞ്ഞമ്മകഥകളില് പറയുന്നതുപോലെ ഭക്തിയോടെ പ്രാര്ത്ഥിക്കുമ്പോള് മന്ത്രമായി മാറുന്ന സിനിമാപ്പാട്ട്!” </span><span style="font-size:130%;">വിഷ്ണു എന്നെ കളിയാക്കുകയാണൊ കാര്യമായി പറയുകയാണോ എന്നറിയാതെ ഞാന് കുഴങ്ങി.</span><br /><span style="font-size:130%;">“അഛന് വിഷമിക്കാതെ അവന് കളിയാക്കുന്നതൊന്നുമല്ല.” പ്രകാശന് എന്റെ വലത്തുഭാഗത്ത് ഇരിക്കുന്നത് ഞാന് അപ്പോഴാണുകണ്ടത് .</span><br /><span style="font-size:130%;">ഇവന് എപ്പോള് വന്നു? ഞാന് അത്ഭുതപ്പെട്ടുപോയി . </span><br /><span style="font-size:130%;">“അഛന് ആഗ്രഹിക്കുമ്പോഴെല്ലാം ഞാന് വരുമെന്ന് പറഞ്ഞത് മറനുപോയോ?”പ്രകാശന് എന്നേനോക്കി ചിരിച്ചു.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് രണ്ടുപേരേയും മാറി മാറിനോക്കി ഒരു വ്യത്യാസവുമില്ല. എനിക്ക് തമ്മില് തിരിച്ചറിയാന് പറ്റുന്നില്ല.</span><br /><span style="font-size:130%;">“എനിക്ക് ഒരു സംശയം, ഈ പ്രകാശന് ശരിക്കും ഉണ്ടോ? </span><br /><span style="font-size:130%;"> എനിക്ക് അവനേ എന്നെങ്കിലും കാണാന് പറ്റുമോ?”</span><br /><span style="font-size:130%;"> വിഷ്ണു ചോദിച്ചതു പെട്ടന്നാണ്. </span><br /><span style="font-size:130%;">പ്രകാശന് അതുകേട്ട് ചിരിച്ചു.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാനവനേ അപേക്ഷാ ഭാവത്തില് ദയനീയമായി ഒന്നു നോക്കി. “അഛാ എന്റെ വിഷ്ണു ഒരു പാവമാ അല്ലേ? </span><br /><span style="font-size:130%;"> അവന്റെ മനസ്സ് എനിക്ക് വായിക്കാം. അവന് എന്നേക്കാണാന് വല്ലാതെ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട് .അവന്റെ ആഗ്രഹം സാധിപ്പിച്ചേക്കാം. അവനോട് അഛനേ തൊട്ടുകൊണ്ട് ഇങ്ങോട്ട് നോക്കാന് പറ.” </span><br /><span style="font-size:130%;">“അഛന് എന്തെങ്കിലും ഒന്നു പറഞ്ഞേ,” </span><br /><span style="font-size:130%;">വിഷ്ണു എന്റെ തോളില് കൈവച്ചു.</span><br /><span style="font-size:130%;">പെട്ടന്ന് ഷോക്കടിച്ചപോലെ പുറകോട്ടുമാറി.</span><br /><span style="font-size:130%;">“എന്താടാ?” ഞാനും ഞെട്ടിപ്പോയി.</span><br /><span style="font-size:130%;">വിഷ്ണു ആകെ പകച്ചുനില്ക്കുന്നു .</span><br /><span style="font-size:130%;">“എന്നാ മോനേ?” ഞാന് വീണ്ടും ചോദിച്ചു.</span><br /><span style="font-size:130%;">“അഛാ ഞാന് കണ്ടു! ഞാന് ശരിക്കും കണ്ടു!!”</span><br /><span style="font-size:130%;"> അവന്റെ ശബ്ദം വിറക്കുന്നു.</span><br /><span style="font-size:130%;"> എന്റെ ചുണ്ടില് ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.</span><br /><span style="font-size:130%;"> മനസ്സിനു പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത ഒരു സുഖം.</span><br /><span style="font-size:130%;"> എന്റെ ഇരട്ടക്കുട്ടികള് തമ്മില് കണ്ടിരിക്കുന്നു.</span><br /><span style="font-size:130%;">അവക്ക് തമ്മില് ഇനി ഇപ്പോള് എന്തെല്ലാം പറയാനുണ്ടാകും? അവര് സമയം എടുത്ത് പറഞ്ഞോട്ടെ!</span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് വിഷ്ണുവിന്റെ കൈകളില് മുറുക്കെപ്പിടിച്ചു.</span><br /><span style="font-size:130%;">ആ കൈകള് വല്ലാതെ വിയര്ത്തിരിക്കുന്നതായി എനിക്ക് തോന്നി!</span>പാലാ ശ്രീനിവാസന്http://www.blogger.com/profile/01460387163678033477noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2569221144664997924.post-64909319843516581092007-08-28T21:25:00.005+05:302009-08-19T20:55:00.863+05:30പട്ടാളം കുന്നില് ഒരു സന്ധ്യക്ക്<span style="font-size:130%;">പല സായാഹ്നങ്ങളിലും എന്റെ ഉല്ലാസനടപ്പ് അവസാനിക്കാറുള്ളത് </span><br /><span style="font-size:130%;">പട്ടാളം കുന്നിനുമുകളിലുള്ള ആ കരിമ്പാറയിലാണ്. </span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് അവിടെ പലപ്പോഴും വളരെ സമയം ഇരിക്കാറുണ്ട്. </span><br /><span style="font-size:130%;">ശാന്തമായ അന്തരീക്ഷം. ചെറിയ കാറ്റ്.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഏകനായി അകലങ്ങളിലേക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുമ്പോള്</span><br /><span style="font-size:130%;">മനസ്സില് വല്ലാത്ത ഒരു നിര്വൃതി എനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട്.</span><br /><span style="font-size:130%;">ദൂരെ നീലാകാശത്തില് മാറി മാറി വരുന്ന മേഘശകലങ്ങള്ക്ക് </span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് പല രൂപങ്ങളും മനസ്സില് സങ്കല്പ്പിക്കും.</span><br /><span style="font-size:130%;">അതുവച്ച് പല കഥകളും മനസ്സില് മെനയും.</span><br /><span style="font-size:130%;">അങ്ങിനെ ഇരിക്കുമ്പോള് നേരം ഇരുട്ടുന്നത് ഞാന് അറിയാറേ ഇല്ല.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">അന്ന് ഒരു മഴ പെയ്തതിനാല് സുഖകരമായ ഒരു ചെറിയ തണുപ്പുണ്ടായിരുന്നു.</span><br /><span style="font-size:130%;">ആ കുളിര്മ്മയില് ലയിച്ച് കണ്ണടച്ച് ഞാന് പാറയില് ചാരിക്കിടന്നു അറിയാതെ വിന്റര് ഡസ്ക്കിലെ രണ്ടു ലൈന് മൂളിക്കൊണ്ടിരുന്നു.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">Dark frost was in the air without,</span><br /><span style="font-size:130%;">the dusk was still with cold and gloom.......,</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">പെട്ടന്ന് ഒരു ചെറിയ കാല്പ്പെരുമാറ്റം കേട്ടെങ്കിലും </span><br /><span style="font-size:130%;">എനിക്ക് കണ്ണുതുറക്കാന് തോന്നിയില്ല.</span><span style="font-size:130%;">പക്ഷേ... </span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">when less than even a shadow came,</span><br /><span style="font-size:130%;">and stood within the room.......,</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">എന്ന് പതുങ്ങിയ ശബ്ദത്തില് കേട്ടപ്പോള് ഞാന് ചാടി എഴുന്നേറ്റു പോയി.</span><br /><span style="font-size:130%;">ആ ശബ്ദം! അത് എവിടെ കേട്ടാലും എനിക്കറിയാം !</span><br /><span style="font-size:130%;">എന്റെ മകന് പ്രകാശന്!!</span><br /><span style="font-size:130%;">അങ്ങകലെ നക്ഷത്രലോകത്തുള്ള എന്റെ മകന് പ്രകാശന്!!!</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് ചുറ്റും നോക്കിയിട്ടും ആരേയും കാണുന്നില്ല.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് സ്വപ്നം കണ്ടതാണോ എനിക്കു തന്നെ സംശയം.</span><br /><span style="font-size:130%;">വീണ്ടും ആശബ്ദം!</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">ഇത്തവണ എന്റെ പുറകില് നിന്ന്.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു നോക്കി . ആരേയും കാണുന്നില്ല .</span><br /><span style="font-size:130%;">സ്വപ്നമല്ലന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പായി. പ്രകാശന് ഇവിടെ എവിടെയോ ഉണ്ട്.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“ പ്രകാശ്, ഹലോ പ്രകാശ്!” ഞാന് ഉച്ചത്തില് വിളിച്ചു.</span><br /><span style="font-size:130%;">പട്ടാളം കുന്നിന്റെ താഴ് വരകള് അത് ഏറ്റു പറഞ്ഞു.</span><br /><span style="font-size:130%;">പ്രകാശ്!! പ്രകാശ്!!!</span><br /><span style="font-size:130%;">എക്കോ അടങ്ങിയപ്പോള് ഒരു പൊട്ടിച്ചിരി .</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“ ഞാന് ഇവിടെ ഉണ്ടേ.”</span><br /><span style="font-size:130%;">പാറയുടെ മുകളില് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പ്രകാശന് നില്ക്കുന്നു.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് അങ്ങോട്ടു ചെന്നു.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“എന്നാ ചെറുക്കാ ഇന്ന് പതിവില്ലാതെ ഒരു ഒളിച്ചുകളി?”</span><br /><span style="font-size:130%;">“ ഞാന് അഛന്റെ മായാമയൂരമല്ലേ ? അതല്ലേ ഞാന് മായയായി മറഞ്ഞിരുന്നത്.”</span><br /><span style="font-size:130%;">അവന് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“ അപ്പോള് നീ എന്റെ ബ്ലോഗ് വായിച്ചു അല്ലേ ചെറുക്കാ?”</span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാനും ആ ചിരിയില് പങ്കുചേര്ന്നു.</span><br /><span style="font-size:130%;">“ എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു കെട്ടോ. പക്ഷേ ഒന്നുചോദിച്ചോട്ടേ,</span><br /><span style="font-size:130%;">അഛനു ഈ വിന്റര് ഡസ്ക്കിനോട് എന്താ ഇത്ര ഇഷ്ടം?”</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചു . എന്തുപറയും?</span><br /><span style="font-size:130%;">യഥാര്ത്ഥത്തില് ഒരുകവിത മനസ്സില് വല്ലാതെ പതിയുമ്പോഴല്ലേ </span><br /><span style="font-size:130%;">അതിനോട് ഒരു പ്രത്യേക ഇഷ്ടം ഉണ്ടാകുന്നത്?</span><br /><span style="font-size:130%;">നാമറിയാതെ സംഭവിക്കുന്ന ഒന്ന്.</span><br /><span style="font-size:130%;">അതെങ്ങിനെ വിശദീകരിക്കും ?</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">പണ്ട് സ്കൂളില് പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് </span><br /><span style="font-size:130%;">കാണാതെ പഠിച്ച ചില വാചകങ്ങള് എന്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടിയെത്തി.</span><br /><span style="font-size:130%;">“പ്രകാശാ, വിന്റര്ഡ്സ്ക്ക് ഒരു വിലാപ കാവ്യമാണോ?</span><br /><span style="font-size:130%;">ആവോ എനിക്കറിയില്ല!</span><br /><span style="font-size:130%;">കാരണം, </span><br /><span style="font-size:130%;">കവി ഒരിടത്തും കരയുന്നില്ല. വായനക്കാരെ കരയിപ്പിക്കുന്നുമില്ല.</span><br /><span style="font-size:130%;">എങ്കിലും ഹൃദയത്തില് കല്ലുവെച്ചമര്ത്തുന്നതുപോലെ</span><br /><span style="font-size:130%;">ഒരു വിങ്ങലും വേദനയുമാണീ കവിതയില് ഉടനീളം നീണ്ടുനില്ക്കുന്നത്.</span><br /><span style="font-size:130%;">അതാണീ കവിത എനിക്ക് ഇഷ്ടമായതും.”</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“ ബലേ ഭേഷ്!! കൊള്ളാം, കൊള്ളാം, പഴയ വീഞ്ഞ് പുതിയകുപ്പിയില് !!</span><br /><span style="font-size:130%;">ചുമ്മാതല്ലാ അപ്പച്ചി ലാലി അഛനു തയ്യല്ക്കാരനെന്നു പേരിട്ടത്!!”</span><br /><span style="font-size:130%;">അവന് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">പണ്ട് പലരുടേയും കൃതികളില് നിന്നും ചെറിയകഷണങ്ങള് വെട്ടിയെടുത്ത് </span><br /><span style="font-size:130%;">സമര്ത്ഥമായി പരസ്പരം തയിച്ച് ചേര്ത്ത് </span><br /><span style="font-size:130%;">പുതിയ കഥയും ലേഖനവും ഉണ്ടാക്കുന്ന </span><br /><span style="font-size:130%;">എന്റെ പഴയ ഒരു കലാപരിപാടി മൂലം </span><br /><span style="font-size:130%;">എന്റെ സഹോദരി എന്നെ വിളിച്ച പേരാണു തയ്യല്ക്കാരന്. </span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">പണ്ട് പത്താം ക്ലാസിലെ മലയാളം പരീക്ഷാ പേപ്പറില് </span><br /><span style="font-size:130%;">വണ്ടിക്കാളകള് എന്ന കവിതക്ക് ഇതേ വാക്കുകള് ഞാന് എടുത്ത് വീശി.</span><br /><span style="font-size:130%;">മലയാളം പഠിപ്പിച്ചിരുന്ന എം എം ജോസഫ് സാര് </span><br /><span style="font-size:130%;">ക്ലാസില് ഇത് എല്ലാവരേയും വായിച്ച് കേള്പ്പിച്ച്</span><br /><span style="font-size:130%;">എന്നേ വാനോളം പുകഴ്തിയ അതേ വാചകങ്ങളാണിതെന്ന് ഇവനു മനസ്സിലായല്ലോ,ഈശ്വരാ !!</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><span style="font-size:130%;">ഞാന് ഒന്നു ചമ്മിപ്പോയി </span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“പ്രകാശാ, വിന്റര് ഡസ്ക്കില് കഥ വളരെ ചെറുതാണ്.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഒരമ്മ തന്റെ രണ്ടുമക്കള്ക്ക് ഒരു കഥ വായിച്ചു കൊടുക്കുന്നു.</span><br /><span style="font-size:130%;">എന്നാലാ കഥ കേള്ക്കുവാന് മൂന്നാമതൊരാള്കൂടിയുണ്ട് ആ മുറിയില് .</span><br /><span style="font-size:130%;">ആ അമ്മയുടെ പണ്ട് മരിച്ചുപോയ മറ്റൊരു മകന്റെ ആത്മാവ് .</span><br /><span style="font-size:130%;">അതിന്റെ സാമീപ്യം ആരുമറിയുന്നില്ല! ആ അമ്മ പോലും!!</span><br /><span style="font-size:130%;">ആരുമറിയാതെ കഥകേട്ട് അവനും അതില് ലയിച്ചിരിക്കുന്നു.</span><br /><span style="font-size:130%;">അവസാനം കഥ തീര്ന്നപ്പോള് അമ്മ തന്റെ രണ്ടുമക്കളേയും ചേര്ത്തു പിടിച്ച് ആശ്ലേഷിക്കുന്നു. അപ്പോള് ആഅമ്മയുടെ മനസ്സിലേക്ക് മറ്റേമകന്റെ ഓര്മ്മ കടന്നുവരുന്നു.</span><br /><span style="font-size:130%;">ആകണ്ണുകള് നിറയുന്നു .</span><br /><span style="font-size:130%;">മകന്റെ ആത്മാവ് അതുകണ്ട് നിസ്സഹായനായി നില്ക്കുന്നത് ആ അമ്മ അറിയുന്നില്ല. ആദ്യമായിവായിച്ച നാള് മുതല് എന്റെ മനസ്സില് അത് ഒരു വിങ്ങലായി നിറഞ്ഞ് നില്ക്കുന്നു.”</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“അതായത്, മലയാളത്തില് മാമ്പഴം പോലെയാണഛനു </span><br /><span style="font-size:130%;">ഇംഗ്ലീഷില് വിന്റര് ഡസ്ക് അല്ലേ?” പ്രകാശന് ചോദിച്ചു.</span><br /><span style="font-size:130%;">പണ്ട് എനിക്ക് നാലു വയസ്സുള്ളപ്പോള് അമ്മ വൈലോപ്പള്ളിയുടെ മാമ്പഴത്തിന്റെ കഥപറഞ്ഞുതന്നെന്നും അതുകേട്ട് ഞാന് വാവിട്ടുകരഞ്ഞെന്നും പറഞ്ഞുകേട്ടിട്ടുണ്ട്.</span><br /><span style="font-size:130%;">എന്നും ദുഖകഥകള് എന്റെ മനസ്സിനെ വല്ലാതെ അലിയിപ്പിക്കാറുണ്ട്.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“പക്ഷേ ഞാന് അച്ചൂട്ടിയുടെ ഗ്രൂപ്പിലാ കെട്ടോ അഛാ.”</span><br /><span style="font-size:130%;">പ്രകാശന്റെ വാക്കുകള് കേട്ടപ്പോള് ഒരുപഴയ സംഭവം എന്റെ മനസ്സില് ഓടിയെത്തി .</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">അച്ചൂട്ടി എന്ന് ഞാന് വിളിക്കുന്ന അര്ച്ചന എന്റെ അനിയത്തി ലാലിയുടെ മകളാണ്.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഞങ്ങള് നാലുപേര്ക്ക്- ഞാനും, ചേട്ടനും രണ്ട് സഹോദരിമാര്ക്കുമായി എട്ടു കുട്ടികളാണുള്ളത്. നാലുപേരുടേയും മൂത്തത് പെണ്കുട്ടികളും, ഇളയത് ആണ്കുട്ടികളും.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">മീര, അര്ച്ചന, ശ്രീലക്ഷ്മി, സിതാര, വിഷ്ണു, സേതു, കണ്ണന്, അരുണ്.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഇവരില് എനിക്ക് ഏറ്റവും പ്രീയപ്പെട്ടയാളാണ് അര്ച്ചന എന്ന അച്ചൂട്ടി.</span><br /><span style="font-size:130%;">അമ്മാവന്റെ എല്ലാ ഗുണങ്ങളും പകര്ന്ന് കിട്ടിയിരിക്കുന്നയാളാണ് അച്ചൂട്ടി. </span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് ഒരിക്കല് എട്ടുപേരേയും വിളിച്ചിരുത്തി മാമ്പഴത്തിന്റെ കഥ പറഞ്ഞുകൊടുത്തു.</span><br /><span style="font-size:130%;">ആരും കരഞ്ഞില്ല. എല്ലാവരും പോയിക്കഴിഞ്ഞിട്ടും അച്ചൂട്ടിമാത്രം പോയില്ല .</span><br /><span style="font-size:130%;">ആകെ ഒരു സങ്കടഭാവം.</span><br /><span style="font-size:130%;">“ എന്നാലും അമ്മാമേ കഷ്ടമായിപ്പോയി!!”</span><br /><span style="font-size:130%;">അവളുടെ വാക്കുകള് കേട്ടപ്പോള് എനിക്ക് ഉള്ളില് ഒരു സന്തോഷം തോന്നി.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഒരാളെങ്കിലും ഉണ്ടല്ലോ എന്റെ പാരമ്പര്യം കാത്തു സൂക്ഷിക്കുവാന് .</span><br /><span style="font-size:130%;">അച്ചൂട്ടി കൂടുതല് വിശദീകരിച്ചു .</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“ നല്ലോരുമാമ്പഴം വെറുതേ കളഞ്ഞല്ലോ.</span><br /><span style="font-size:130%;">അമ്മാമേ ഞാന് ആയിരുന്നേല് അത് ജ്യൂസ് അടിച്ച് കുടിച്ചേനേ.”</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാനപ്പോള് ചിരിക്കണോ കരയണോ എന്നറിയാതെ പകച്ചുപോയി.</span><br /><span style="font-size:130%;">പഴയ ആ കഥ ഓര്ത്ത് ഞാന് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.പ്രകാശനും എന്റെ കൂടെ ചിരിച്ചു .</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“ അഛനെന്നാ തന്നെയിരുന്ന ചിരിക്കുന്നത്?” </span><br /><span style="font-size:130%;">ഒരു ടോര്ച്ച് വെളിച്ചം അടുത്ത് വരുന്നത് അപ്പോഴാണു ഞാന് കണ്ടത് .</span><br /><span style="font-size:130%;">അത് വിഷ്ണുവാണ്.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് തിരിച്ചു ചെല്ലാന് താമസിച്ചത്കൊണ്ട് അന്വേഷിച്ച് വരികയാണ്.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“എന്താ പ്രകാശനെങ്ങാനും കൂടെയുണ്ടോ?”</span><br /><span style="font-size:130%;">അവന്റെ പരിഹാസം എനിക്ക് മനസ്സിലായി.</span><br /><span style="font-size:130%;">എന്റെ പ്രകാശന് കഥകള് അവനു തമാശാണ്.</span><br /><span style="font-size:130%;">അവനെന്നല്ല ആരാണു ഈ കഥകള് വിശ്വസിക്കുക!! </span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“എന്നാല് അഛാ പിന്നെക്കാണാം.” പ്രകാശന് കൈ വീശി.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാനും കൈവീശി. “പിന്നെക്കാണാം.”</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">വിഷ്ണു അതു കണ്ട് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു .</span><br /><span style="font-size:130%;">ആചിരി പട്ടാളംകുന്നിന്റെ താഴ് വരകള് ആവര്ത്തിച്ചു. </span>പാലാ ശ്രീനിവാസന്http://www.blogger.com/profile/01460387163678033477noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2569221144664997924.post-52089681893016935872007-08-01T23:23:00.000+05:302007-08-30T08:29:31.724+05:30വിഷ്ണു ആണയിട്ടാല്........!!!<span style="font-size:130%;">വിഷ്ണു ആകെ നിരാശയിലായിരുന്നു ആ ദിവസങ്ങളില്.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഇന്ഡ്യന് പ്രസിഡന്റിനുള്ള കത്ത് പോസ്റ്റ് ചെയ്യാന് ഞാന് സമ്മതിച്ചില്ല.</span><br /><span style="font-size:130%;">പിന്നെ അവന് അത് രഹസ്യമായി ചെയ്താലോ എന്നോര്ത്ത് </span><br /><span style="font-size:130%;">ഒന്നു വിരട്ടുകയും ചെയ്തു .</span><br /><span style="font-size:130%;">പ്രസിഡന്റിനു കത്ത് അയച്ചാല് അത് സി ബി ഐ ക്ക് കൊടുക്കുമെന്നും </span><br /><span style="font-size:130%;">പിന്നെ പോലീസ് ചോദ്യം ചെയ്യാന് വിളിക്കുമെന്നും ഒരു കാച്ച് കാച്ചി. </span><br /><span style="font-size:130%;">അതോടെ ആ പരിപാടി ക്ലോസ് . </span><br /><br />[ഇലപൊഴിയും കാലം എന്ന എന്റെ ബ്ലോഗിലെ<br />- വീണ്ടും ഒരു വിഷ്ണുക്കഥ........!!! - വായിച്ചാല്<br />ഇന്ഡ്യന് പ്രസിഡന്റിനുള്ള കത്ത് വിഷ്ണു എഴുതിയതിന്റെ വിശദാംശങ്ങള് കിട്ടും]<br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">എങ്കിലും അടുത്ത ദിവസം ഒരു പുതിയ നമ്പരുമായി അവന് വരുമെന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു .അതു തെറ്റിയില്ല .</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">രാവിലെ ഒരു ചോദ്യം.</span><br /><span style="font-size:130%;">" അഛാ, എനിക്ക് എന്നാ ഈ മീശ വരിക.”</span><br /><span style="font-size:130%;">“ അതിനെന്നാടാ ഇത്ര ധൃതി.” എനിക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായില്ല.</span><br /><span style="font-size:130%;">“ അല്ലാ, വേറൊന്നിനുമല്ലാ, നല്ല കട്ടിയുള്ള മീശയുണ്ടായിരുന്നേല് ബൈക്ക് ഓടിച്ചാല് പോലീസു പിടിക്കുകേലല്ലോ എന്ന് ഓര്ത്താ.”</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">അപ്പോള് ശങ്കരന് പിന്നേം തെങ്ങേല്ത്തന്നെ .</span><br /><span style="font-size:130%;">എനിക്ക് ചിരി വന്നു എങ്കിലും ചിരിക്കാതെ പറഞ്ഞു.</span><br /><span style="font-size:130%;">“എടാ എന്റെ പാരമ്പര്യം വച്ചാണേല് ഒരു പ്രീ ഡിഗ്രി എങ്കിലും കഴിയണം</span><br /><span style="font-size:130%;">മീശ ഒന്നു കറക്കാന്.” </span><br /><span style="font-size:130%;">“അപ്പോള് അതും രക്ഷയില്ലാ.” വിഷ്ണുവിനു നിരാശ സഹിക്കാന് പറ്റുന്നില്ല .</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">രണ്ടു ദിവസം ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല .</span><br /><span style="font-size:130%;">മൂന്നാം ദിവസം അവന് വീണ്ടും എന്റെ അടുത്ത് എത്തി. </span><br /><span style="font-size:130%;">ഇത്തവണ ആവശ്യം ഒരു ഹെല്മറ്റും മഴക്കോട്ടുമാണു</span><br /><span style="font-size:130%;">“അതെന്തിനാടാ നിനക്കിപ്പോള് ഇതൊക്കെ?” എനിക്ക് അവന്റെ ഉദ്ദേശം മനസ്സിലായില്ല.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“ അഛാ ഞാന് ഒന്നു ചോദിക്കട്ടേ, പതിനെട്ടു വയസാകാത്തവര്ക്ക് ഹെല്മറ്റും മഴക്കോട്ടും വാങ്ങരുതെന്ന ഇന്ഡ്യന് ഭരണഘടനയിലെങ്ങും പറഞ്ഞിട്ടില്ലല്ലോ? പിന്നെന്നാ വാങ്ങിച്ചാല് ? ഞാന് ബെന്സ് കാറു വാങ്ങിച്ചു തരാനൊന്നുമല്ലല്ലോ പറഞ്ഞത് .”</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“ശരി ശരി വഴക്കു വേണ്ടാ .”ഞാന് സമ്മതിച്ചു. </span><br /><span style="font-size:130%;">അന്നുതന്നെ അതു രണ്ടും വാങ്ങിക്കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു. </span><br /><span style="font-size:130%;">വൈകുന്നേരം ഓഫീസില് നിന്നും വന്നപ്പോഴാണു പുതിയ തമാശുകേട്ടത് .</span><br /><span style="font-size:130%;">ഇന്നുമുഴുവന് വിഷ്ണു മഴക്കോട്ടും ഹെല്മെറ്റും വച്ചുകൊണ്ടാണു വീട്ടിലൂടെ നടന്നത് .</span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് അവനെ വിളിച്ചു .</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“ എന്താടാ ആരാണ്ടുടെ പിരി ലൂസ്സായിപ്പോയെന്നെക്കെ കേള്ക്കുന്നല്ലോ, എന്നാപറ്റി?”</span><br /><span style="font-size:130%;">വിഷ്ണു ചിരിച്ചു .</span><br /><span style="font-size:130%;">“ഇവിടെ ആരുടേയും പിരി ലൂസ്സയിപ്പോയിട്ടൊന്നുമില്ല.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഇതൊരു പുതിയ തന്ത്രമല്ലേ എന്റെ പൊന്നഛാ“ </span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“ അതെന്നാടാ നിന്റെ പുതിയ തന്ത്രം?” എനിക്ക് കാര്യം എന്താണന്നു കത്തിയില്ല .</span><br /><span style="font-size:130%;">“വേറൊന്നുമില്ല ഇന്ന് ഞാന് പ്രാക്ടീസു ചെയ്യുകയായിരുന്നു. ഇനി നാളെ ത്തൊട്ട് നമുക്ക് സന്ധ്യക്ക് ബൈക്ക് ഓടിക്കാന് പോണം. ഹെല്മറ്റും വച്ച് മഴക്കോട്ടുമിട്ട് സന്ധ്യക്ക് ഓടിച്ചാല് മീശയില്ലാത്ത പയ്യനാ ഓടിക്കുന്നതെന്ന് പോലീസിനു മനസ്സിലാകുകേല. എങ്ങിനെ ഉണ്ട് എന്റെ ബുദ്ധി?”</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">ശരിക്കും അപാരം ഞാന് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. അവനും ആ ചിരിയില് പങ്കുകൂടി.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് ഞാന് വന്നപ്പോള് വിഷ്ണു ബൈക്കിനടുത്ത് നില്ക്കുന്നു.</span><br /><span style="font-size:130%;">മുഖത്ത് നല്ല ഒരു കട്ടിമീശയും ഫിറ്റുചെയ്തിട്ടുണ്ട് .</span><br /><span style="font-size:130%;">എവിടുന്നുകിട്ടുന്നൂ ഇത്രേം കുരുട്ടുബുദ്ധി?എന്റെ കണ്ണുതള്ളിപ്പോയി.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“ എടാചെറുക്കാ, കാര്യം കൊള്ളാമല്ലോ. എവിടുന്നു സംഘടിപ്പിച്ചെടാ ഈ വെപ്പുമീശ.”</span><br /><span style="font-size:130%;">“ അതിനഛാ ഇത് വെപ്പുമീശയൊന്നുമല്ല. ഒറിജിനലാ” </span><br /><span style="font-size:130%;">അവന് മീശപിടിച്ച് വലിച്ചുകാണിച്ചു .</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് ആകെ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായി .</span><br /><span style="font-size:130%;">അല്പ്പം മുന്പ്പേ കോഴിമുട്ടപോലെ ഇരുന്ന ഇവന്റെ മുഖത്ത്</span><br /><span style="font-size:130%;">എങ്ങിനെ ഇത്രപെട്ടന്ന് മീശവന്നു? </span><br /><span style="font-size:130%;">എന്റെ മനസ്സുവായിച്ചിട്ടാവണം വിഷ്ണു ഒരു പാട്ടു മൂളാന് തുടങ്ങി . </span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">"the children watch'd their mother's eyes,</span><br /><span style="font-size:130%;">moving on softly from line to line</span><br /><span style="font-size:130%;">It seemed to listen too - that shade,</span><br /><span style="font-size:130%;">yet made no outward sign"</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് ഒന്നു ഞെട്ടി .</span><br /><span style="font-size:130%;">എനിക്ക് പ്രീയപ്പെട്ട winter dusk ലെ വരികള് .</span><br /><span style="font-size:130%;">അപ്പോള് ഇത് വിഷ്ണുവല്ല , പ്രകാശനാണ്.</span><br /><span style="font-size:130%;">എന്റെ മകന് പ്രകാശന് .</span><br /><span style="font-size:130%;">അങ്ങകലെ നക്ഷത്ര ലോകത്തുള്ള എന്റെ മോന് പ്രകാശന് ..........!!!</span>പാലാ ശ്രീനിവാസന്http://www.blogger.com/profile/01460387163678033477noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2569221144664997924.post-80583067130827750252007-08-01T23:21:00.000+05:302007-08-12T08:39:51.136+05:30വള്ളങ്ങാട്ടു ബ്ലാക്ക് ബ്രദേഴ്സ്<span style="font-size:130%;">വായനക്കാര്ക്കായി ഒരു കുറിപ്പ്.</span><br /><span style="font-size:130%;">എന്റെ രണ്ടു മക്കള്ക്കു പുറമേ എനിക്കു മറ്റൊരു മകന് കൂടിയുണ്ട്.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഇരട്ടക്കുട്ടികളില് ഒരാളായ പ്രകാശന്.</span><br /><span style="font-size:130%;">മനുഷ്യരില് നിന്നും വ്യത്യാസമുള്ള തരംഗദൈര്ഘ്യം ഉള്ള ഒരാത്മാവാവു മാത്രമാണവന്,</span><br /><span style="font-size:130%;">less than even a shadow</span><br /><span style="font-size:130%;">ആകാശത്ത് അങ്ങകലെയുള്ളഒരു നക്ഷത്രത്തില് നിന്നാണവന് വന്നത്.</span><br /><span style="font-size:130%;">അവനെ എനിക്കു മാത്രമേ കാണാന് പറ്റൂ.</span><br /><span style="font-size:130%;">എന്റെ നെഞ്ഞ്ചിനുള്ളിലെ എനിക്കു പോലും അറിയാത്തഒരറയിലാണവന് ജീവിക്കുന്നത്.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഇതേ ബ്ലോഗിലുള്ള ഇരട്ടക്കുട്ടികളുടെ അഛന് എന്ന ലേഖനം വായിച്ചിട്ട് </span><br /><span style="font-size:130%;">ഇത് വായിച്ചാല് കാര്യങ്ങള് കൂടുതല് വ്യക്തമാകും. ഇനി തുടര്ന്നു വായിക്കുക....................</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">പുതിയ ജീപ്പ് വാങ്ങിച്ചപ്പോള് വിഷ്ണുവിനു ഒരു നിര്ബന്ധം.</span><br /><span style="font-size:130%;">അതിനൊരു പേരിടണം.</span><br /><span style="font-size:130%;">ആ പേരു അതിന്റെ ഗ്ലാസില് വര്ണ അക്ഷരങ്ങളില് എഴുതി വക്കുകയും വേണം.</span><br /><span style="font-size:130%;">സാധാരണ എല്ലാവരുംവീട്ടുപേരാണു എഴുതിവയ്ക്കുക.പക്ഷേ അവനതു പോരാ.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഗഹനമായ ആലോചന തുടങ്ങി.</span><br /><span style="font-size:130%;">അവസാനം അവന് അവനിഷ്ടമുള്ള പേരു കണ്ടെത്തി.</span><br /><span style="font-size:130%;">“വള്ളങ്ങാട്ടു ബ്രദേഴ്സ്”</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">ഉപ്പുകണ്ടം ബ്രദേഴ്സ് എന്ന ഒരു പഴയ ഒരു സിനിമാപേരിന്റെ ഒരു അനുകരണം </span><br /><span style="font-size:130%;">എന്നാണു ഞാന് ആദ്യം കരുതിയത്.</span><br /><span style="font-size:130%;">എന്നാല് വിഷ്ണു അങ്ങിനെ ഒരു സിനിമായേപ്പറ്റി കേട്ടിട്ടേയില്ല.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">"വള്ളങ്ങാട്ട് സമ്മതിച്ചു, നമ്മുടെ പഴയ വീട്ടുപേരാ,പക്ഷേ ഈ ബ്രദേഴ്സ് എവിടെ?" </span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് ചോദിച്ചു.</span><br /><span style="font-size:130%;">“അതറിയാന് മേലേ?ഞാനും അഛനും.</span><br /><span style="font-size:130%;">തമ്മില് കുറച്ചു പ്രായം വ്യത്യാസമുണ്ടന്നല്ലേ ഉള്ളൂ.നമ്മളു ബ്രദേഴ്സല്ലേ?”</span><br /><span style="font-size:130%;"> അവന് എന്റെ തോളില് കയ്യിട്ടുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു </span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് അറിയാതെ ചിരിച്ചു പോയി.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">ഈ സമഭാവന എന്റെ മകന് വിഷ്ണു പലപ്പോഴും പ്രകടിപ്പിക്കാറുണ്ട്. </span><br /><span style="font-size:130%;">“അഛാ ഞാന് ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞോട്ടേ” </span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">ശബ്ദം താഴ്ത്തിയുള്ള ആ വിളി കേട്ടതും ഞാന് ഞെട്ടിതിരിഞ്ഞുനോക്കി.</span><br /><span style="font-size:130%;">ആ ശബ്ദം എവിടെ കേട്ടാലും എനിക്കറിയാം.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">അതു പ്രകാശനാണ്,എന്റെ മറ്റേ മകന് പ്രകാശന്.</span><br /><span style="font-size:130%;">ജീപ്പില് ചാരി നില്ക്കുകയാണവന്.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“എന്താ മോനെ” ഞാന് അവന്റെ അടുത്തോട്ടു ചെന്നു.</span><br /><span style="font-size:130%;">“അഛാ നമുക്ക് വള്ളങ്ങാട്ട് ബ്ലാക്ക് ബ്രദേഴ്സ് എന്നാക്കിയാലോ”</span><br /><span style="font-size:130%;"> “ബ്ലാക്ക് ബ്രദേഴ്സ്” </span><br /><span style="font-size:130%;">“ അതേ അഛാ,ഷെര്ലക് ഹോംസ് കഥയില് ചെമ്പന് മുടിക്കാരുടെ സംഘമില്ലേ ?അതുപോലെ നമ്മള് മൂന്നുപേരും ചേര്ന്ന് കറമ്പന്മാരുടെ സംഘം .</span><br /><span style="font-size:130%;">അതായത് വള്ളങ്ങാട്ടേ കരിംഭൂതങ്ങള്”</span><br /><span style="font-size:130%;">അവനും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.</span><br /><span style="font-size:130%;">പിന്നെ പേരിനു മൂന്നു വാക്കുകള്, നമ്മള് മൂന്നുപേരായതു കൊണ്ട് അതു വേണം”</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“മോന് ഇത്രനാളും എവിടെയായിരുന്നു” ഞാന് പെട്ടന്ന് ചോദിച്ചു.</span><br /><span style="font-size:130%;">അവന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ നെഞ്ഞ്ചിനു നേരേവിരല് ചൂണ്ടി.</span><br /><span style="font-size:130%;"> “ഞാന് ഇവിടെ പോകാന്? ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു. അതല്ലേ വിഷ്ണു തോളില് കയ്യിടുന്നതും അഛനേ ബ്രദറാണെന്നു പറയുന്നതും.”</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“സമ്മതിച്ചു , വള്ളങ്ങാട്ടു ബ്ലാക്ക് ബ്രദേഴ്സ് തന്നെ”</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“ ബ്ലാക്കോ” ഇത്തവണ ചോദിച്ചത് വിഷ്ണുവാണു.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“ അതേ ബ്ലാക്ക് ബ്രദേഴ്സ് , അവന് ഒരു ആശ പറഞ്ഞതല്ലേ?അത് നമ്മളു സമ്മതിക്കണം. അവനിതൊക്കെ വേറാരോടാണു പറയുക”</span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് ഒരു സ്വപ്നത്തിലെന്നതുപോലെ പറഞ്ഞു.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“ അഛനിതെന്തെക്കെയാണു പറയുന്നത്?” വിഷ്ണു എന്റെ തോളില് പിടിച്ചു കുലുക്കി.</span><br /><span style="font-size:130%;">“എന്തു പറ്റി അഛനു ?”</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">എന്തുപറയണമെന്നറിയാതെ ഞാന് ഒന്നു പരുങ്ങി.,......</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് അവനോട് എന്തു പറയും?</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">“ അവന്റെ ഇരട്ട സഹോദരന് പ്രകാശന് ഇപ്പോള് ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നന്നോ?അങ്ങകലെ യുള്ള ആ നക്ഷത്രത്തില് നിന്നും തിരിച്ചുവന്ന് </span><br /><span style="font-size:130%;">അവന് എന്റെ നെഞ്ഞ്ചിനുള്ളില് കയറിയെന്നോ?</span><br /><span style="font-size:130%;">അതുകൊണ്ടാണു നീ എന്നോടിത്രയും കൂട്ടുകൂടുന്നതെന്നോ?”</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;"> എങ്ങിനെ പറയും?</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">എന്റെ ഒരു പിരി ഇളകിയെന്നല്ലേ അവന് വിചാരിക്കൂ.</span><br /><span style="font-size:130%;">അതുപോലെ തന്നെ ഈ കുറിപ്പു വായിക്കുന്ന നിങ്ങളും.</span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് വെറുതേ ഒന്നു ചിരിച്ചു.ഉത്തരം മുട്ടുമ്പോള് എല്ലാവരും ചിരിക്കുന്ന ഒരു ചിരി. അല്ലാതെ എന്തു ചെയ്യാന്....................................!!!!</span>പാലാ ശ്രീനിവാസന്http://www.blogger.com/profile/01460387163678033477noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2569221144664997924.post-48323696991261242152007-08-01T22:59:00.000+05:302007-08-12T08:47:01.629+05:30ഇരട്ടക്കുട്ടികളുടെ അഛന്<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHeiykRbwIQ8zG2n3Wj0a4JEqncS7euJSuWv3i2dM7XAeUoY9X6u6yFnarUSPRX2vdMqVdPETWD3ZReOsKL86u06BE7Wh73Je2He5tdHoymklZ001puRwc5au5tNyQwQWF12LKUh8Hd14t/s1600-h/prakasan.jpg"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHeiykRbwIQ8zG2n3Wj0a4JEqncS7euJSuWv3i2dM7XAeUoY9X6u6yFnarUSPRX2vdMqVdPETWD3ZReOsKL86u06BE7Wh73Je2He5tdHoymklZ001puRwc5au5tNyQwQWF12LKUh8Hd14t/s1600-h/prakasan.jpg"></a><span style="font-size:130%;">"അഛനും ഞാനും തമ്മില് ഒരു ചെറിയ ഒരു ബന്ധമുണ്ടെന്നറിയാമോ"<br />വിഷ്ണു ചോദിച്ചപ്പോള് ഞാന് അമ്പരന്നുപോയി.</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">"അതെന്നാടാ നമ്മളു തമ്മിലുള്ള ബന്ധം ചെറുതാകുന്നത്?<br />അപ്പനും മകനുമെന്നാല് വലിയ ബന്ധമല്ലേ"<br />"അതല്ലഛാ സംഖ്യാപരമായ ഒരു ബന്ധം"<br />"സംഖ്യാപരമായ ഒരു ബന്ധം പറയാന് നീയാരാ, ശ്രീനിവാസ രാമാനുജനോ?<br />“ ശ്രീനിവാസ രാമാനുജനല്ല ശ്രീനിവാസ വിഷ്ണു പ്രകാശ്”<br />അവന് ആവേശത്തിലാണ</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">"ഞാന് ഉണ്ടായപ്പോള് അഛനു പ്രായം 33,<br />അഛനുണ്ടായപ്പോള് അപ്പൂപ്പനു പ്രായം33" </span><br /><span style="font-size:130%;">അതാണു നമ്മള് തമ്മിലുള്ള സംഖ്യാ ബന്ധം!<br /></span><br /><span style="font-size:130%;">ഞാന് മനസ്സിലൊന്നു കൂട്ടി നോക്കി. </span><br /><span style="font-size:130%;">ഈ സംഖ്യാ ബന്ധം ഇവിടെ തീരുന്നില്ലല്ലോ </span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">വല്യപ്പൂപ്പന് വേലായുധന് പിള്ളക്ക് 33 വയസ് ഉള്ളപ്പോള് </span><br /><span style="font-size:130%;">ഉണ്ടായ മകന് കൃഷ്ണപിള്ള</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">കൃഷ്ണപിള്ളക്ക് 33 വയസ് ഉള്ളപ്പോള് </span><br /><span style="font-size:130%;">ഉണ്ടായ മകന്രാമ കൃഷ്ണപിള്ള .</span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;">രാമ കൃഷ്ണപിള്ളക്ക് </span><span style="font-size:130%;">33 വയസ് ഉള്ളപ്പോള്ഉണ്ടായ മകന് ഞാന് .</span><br /><span style="font-size:130%;"><br />എനിക്ക് 33 വയസ്സില് ഉണ്ടായ മകന് വിഷ്ണു.<br />ഇനി വിഷ്ണുവിനു 33 വയസ്സില് മകന് ഉണ്ടാകുമോ"<br /><br />"33 ന്റെ പ്രത്യേകത അഛനറിയാമോ?"<br />" ഇനി അതിനും പ്രത്യേകതയോ?"<br /><br />"അതില് രണ്ടക്കവും ഒന്നു തന്നെ.<br />അതായത് ഞാനും അഛനും ഒന്നുതന്നെ.<br />ഇരട്ടക്കുട്ടികള് ഒരേപോലുള്ള ഇരട്ടകള് " വിഷ്ണു പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.<br /><br />അവന് ആ തമാശ ആസ്വദിക്കുകയാണു.പക്ഷേ എനിക്ക് ചിരി വന്നില്ല.<br />എന്തോ ഒന്നു മനസ്സില് ഉടക്കിയതു പോലെ.<br /><br />ഇരട്ടക്കുട്ടികള് ഇരട്ടക്കുട്ടികള്ഇവന് എന്തിനാണിത് ആവര്ത്തിച്ച് പറയുന്നത് ?"<br />എനിക്ക് അസ്വസ്ഥത തോന്നി.<br />ഞന് പതുക്കെ പുറത്തേക്ക് നടന്നു മുറ്റത്തെ വേപ്പുമരത്തിന്റെ തറയില് ഇരുന്നു.<br /><br />“അഛന് വിഷമിക്കാതെ ,വിഷ്ണു എന്റെ പുറകേ എത്തിയിരിക്കുന്നു .<br />അഛന്റെ മനസ്സില് എന്താണെന്നെനിക്കറിയാം<br />less than even a shadow അല്ലേ ?<br /><br />“ഇതെങ്ങിനെ ഇവന് അറിഞ്ഞു? ഇത് തന്നെ ആയിരുന്നല്ലോ എന്റെ മനസ്സില്”<br /><br />walter de lamare ന്റെwinter dusk എന്ന കവിതയിലെ<br />എനിക്കേറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട പദപ്രയോഗം,<br /><br />less than even a shadow<br />ഒരു നിഴലുപോലുമാകാത്തവന്,ഒരാത്മാവിലും ചെറുത്.<br /><br />അഛന് അന്ന് രണ്ടുപേരെ കണ്ടില്ലേ?<br />അതിലൊരാള് പെട്ടന്നു മാഞ്ഞ് പോയില്ലേ ഇരട്ടക്കുട്ടികളിലൊരാള്”<br />അതല്ലേ ചിന്തിക്കുന്നത് ?<br /><br />“എങ്ങിനെ നിനക്കതറിയാം”<br />എന്റെ ചോദ്യത്തില് അമ്പരപ്പായിരുന്നു മുന്നില്.<br />മറ്റാരും അറിയാതെ എന്റെ മനസ്സിന്റെ അടിത്തട്ടില് ഞാന് സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന<br />ആ പോറല് എങ്ങിനെ എന്റെ മകന് അറിഞ്ഞു?<br />“എനിക്ക് എല്ലാം അറിയാം അഛാ,<br />അഛനൊരിക്കല് ഒരു മോഹം ഉണ്ടായി,ഇരട്ടക്കുട്ടികളുടെ അഛനാകണമെന്ന് അല്ലേ?അഛന് ഒരു രാത്രിയില് ഇവിടെ ഇരുന്ന്അവരെ സ്വപ്നം കണ്ടു,അവര്ക്ക് വിഷ്ണു എന്നും പ്രകാശെന്നും പേരുമിട്ടു.അവരുടെ കൂടെ മനസ്സില് ഓടിക്കളിച്ചു,ശരിയല്ലേ?”<br /><br />“അതേ ഇതൊക്കെ നിന്നോട് ആരു പറഞ്ഞു?”<br />“ ആരും പറയണ്ടാ,എനിക്ക് ഇതൊക്കെ അറിയാമെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ.<br />പക്ഷേ അഛനറിയാന് പാടില്ലാത്ത ഒരു കാര്യം ഉണ്ട്.അത് കണ്ടോ?”<br /><br />അങ്ങ് ദൂരെ മിന്നുന്ന ഒരു നക്ഷത്രത്തേ അവന് ആകാശത്തേക്ക് വിരല് ചൂണ്ടി കാണിച്ചു.<br /><br />“അവിടെ ഒരു പ്രത്യേക ലോകം ഉണ്ട്.<br />ആത്മാക്കളുടെ ലോകം.<br />ഭൂമിയിലേ മനുഷ്യര്ക്ക് അറിയാന് പാടില്ലാത്ത ലോകം,<br />അകലെ നിന്നും ആ അത്മാക്കള് ചിലപ്പോള്<br />ഭൂമിയിലേ മനുഷ്യന്റെ മനസ്സിലേക്ക് നോക്കാറുണ്ട്.<br />അങ്ങിനെ ഒരു ആത്മാവിനഛന്റെ ആഗ്രഹം കണ്ട് കൗതുകം തോന്നി.<br />അഛന്റെ ഇരട്ടക്കുട്ടികളില് ഒന്നായി ജനിക്കാന് തീരുമാനിച്ചു.<br />ആ അത്മാവിനറിഞ്ഞു കൂടായിരുന്നു,<br />ഒരാത്മാവിനു മനുഷ്യനായി ജീവിക്കുക അസാദ്ധ്യമായ കാര്യം ആണന്ന്.<br />കാരണം ആത്മാക്കളും മനുഷ്യരും രണ്ട് തരംഗ ദൈര്ഘ്യം ഉള്ളവരാണ്”<br /><br />എനിക്ക് ചിരി വന്നു.<br />ഇവന് ഇന്ന് ഏതോ നോവല് വായിച്ചിരിക്കുന്നു.<br />ചുമ്മാതല്ല ഇങ്ങിനെയെല്ലാം എടുത്ത് വീശുന്നത്<br /><br />“ അന്ന് ആശുപത്രിയില് വച്ച് അഛന് മാത്രം രണ്ട് കുട്ടികളേ കണ്ടു.<br />അത് പറഞ്ഞതിനെല്ലാവരും അഛനെ കളിയാക്കി,അല്ലേ?”<br /><br />ഇത്തവണ ഞാന് ശരിക്കും ഞെട്ടി.<br /><br />ഇത് നോവലല്ല.<br />എനിക്കു മാത്രം അറിയാവുന്ന രഹസ്യങ്ങള് ഇവനെങ്ങെനെ അറിയുന്നു...............?<br /><br />“ വിഷ്ണൂ നീ പോയി പഠിക്ക്.വെറുതേ മനുഷ്യനേ മിനക്കെടുത്താതെ”<br />ഞാന് അസ്വസ്ഥതയോടെ എഴുന്നേറ്റു .<br /><br />“ അങ്ങോട്ട് നോക്ക്, വിഷ്ണു പഠിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ?”<br /><br />എന്റെ രക്തം തണുത്തതുപോലെ എനിക്കു തോന്നി.<br />ഒരു വിഷ്ണു അകത്ത് ഇരുന്ന് പഠിക്കുന്നു.ഒരു വിഷ്ണു എന്റെ അടുത്ത് നില്ക്കുന്നു.<br />ഞാന് ഒരു ചുവട് പുറകോട്ടുവച്ചു .<br /><br />എന്റെ അടുത്ത് നില്ക്കുന്ന കുട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.<br />“ അഛന് ഇങ്ങനെ പേടിക്കാതെ, അവനാ വിഷ്ണു,ഞാന് പ്രകാശന്, അഛന്റെ മറ്റേ മകന്”<br /><br />എന്തോ ഒരു ഉള്പ്രേരണയാല് ഞാന് അവന്റെ കയ്യില് പിടിക്കാന് നോക്കി<br />പക്ഷേ എന്റെ കൈ അവന്റെ ശരീരത്തിലൂടെ കടന്നു പോകുന്നു.ഒന്നിലും തടയുന്നില്ല.<br />“അഛാ ഞാന് നിങ്ങളേപ്പോലെ മനുഷ്യനല്ലല്ലോ?<br />less than even a shadow അല്ലേ ? പിന്നെ പിടിക്കാന് പറ്റുമോ?”<br /><br />അവന് ചിരിക്കുകയാണു. എനിക്ക് ശബ്ദം പുറത്തുവരുന്നില്ല .<br />അവന് എന്റെ നേര്ക്ക് വിരല് ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് വീണ്ടും പറഞ്ഞു .<br /><br />“ഞാന് ഇവിടെത്തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു,അഛന്റെ മനസ്സിനുള്ളിലെ അഛനു പോലും അറിയാത്ത ഒരു ഒരു കൊച്ചറയില്.അതാണഛനോട് വിഷ്ണുവിനിത്രയും ഇഷ്ടം.അവന് കൂട്ടുകൂടുന്നത് ശരിക്കും അഛനോടല്ല എന്നോടാണു .പക്ഷേ അത് അവനറിയില്ല.<br />അഛനല്ലാതെ മറ്റാര്ക്കും എന്നേ കാണാനും പറ്റില്ല.ഇനി ഞാന് കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞ് വരാം .അഛന്റെ കൂടെ ഇതുപോലെ വര്ത്തമാനം പറഞ്ഞിരിക്കാന്.<br />ഇന്ന് ഞാന് അങ്ങോട്ട് പോകും.”<br /><br />അങ്ങകലെ ആകാശത്തിലേ ആ നക്ഷത്രത്തിലേക്ക് അവന് വിരല് ചൂണ്ടി.<br />എനിക്ക് ഒന്നും പറയാന് പറ്റിയില്ല.<br />അതിനു മുന്പേമുന്നോട്ട് നടന്ന് അവന് ഇരുട്ടിലേക്ക് മറഞ്ഞു .<br /><br />ഒരു പക്ഷേ ഇതെല്ലാം എന്റെ മനസ്സിന്റെ വിഭ്രാന്തിയാകാം,<br />അല്ലങ്കില് മറ്റാര്ക്കും കിട്ടിയിട്ടില്ലാത്തഒരു ഭാഗ്യം എന്നേതേടി വന്നതുമാകാം .<br />ഏതാണു ശരി എന്ന് എനിക്കുതന്നെ അറിയില്ല.<br /><br />ചില ചോദ്യങ്ങള് ക്കുത്തരം പടച്ചവന്റെ ,കൈയില് മാത്രമല്ലേ ഉണ്ടാകൂ ?<br />മനുഷ്യരു മയ്യത്താകുന്നതു വരെ അത് അങ്ങേരു വെളിപ്പെടുത്താറുമില്ലല്ലോ..................</span><br /></span>പാലാ ശ്രീനിവാസന്http://www.blogger.com/profile/01460387163678033477noreply@blogger.com1